Een licht kreupel paard geneest gelukkig vaak vanzelf. Tijd en rust zijn helend. Meestal weet je ook nog wel dat je paard zich had verstapt of zich flink had gestoten. Anders wordt het als je paard niet echt duidelijk kreupel is en het ook niet echt goed overgaat.

Vage klachten

Een bezoek aan de dierenarts is dan zeker op zijn plaats. Het kan natuurlijk van alles zijn in pezen, botten en banden. Maar het kan ook vanuit de hoef zijn ontstaan. En soms ontdek je pas veel later dat het paard blijkbaar al tijden licht kreupel is van hoefbevangenheid. Vaak denk je bij hoefbevangenheid aan een acute situatie, waarbij het paard bijna niet meer kan lopen en zijn gewicht naar de achterhand verplaatst, de hoef warm is en het bloedvat in de kootholte overduidelijk is te voelen.

Lichte vorm van hoefbevangenheid

Niet alle hoefbevangen paarden hebben eerst zo’n acute fase doorgemaakt. Sterker nog, het lijkt erop dat hoefbevangenheid bij de meeste paarden er geleidelijk insluipt. Volgens een publicatie in de The Veterinary Journal zijn Equine Metabool Syndroom en PPID (voorheen Cushing) de grootste boosdoeners en oorzaak van de meeste gevallen van hoefbevangenheid. De hoefstructuur is geleidelijk aan het veranderen als gevolg van de stofwisselingsproblemen. Insulineresistentie (IR) die zowel bij EMS als PPID onderdeel is van het ziektebeeld, is hieraan gerelateerd. Hoe dat precies werkt, is nog niet duidelijk.

Acute hoefbevangenheid

De acute vorm van hoefbevangenheid komt natuurlijk ook voor. Zowel van een ontsteking of verstoring van de darmflora, maar ook in relatie tot insulineresistentie. Bijvoorbeeld als een paard met IR plots veel suikers krijgt,  zoals veranderingen in het gras, kan het paard een acute vorm van hoefbevangenheid hebben. Al jaar en dag is hoefbevangenheid onderwerp van onderzoek, maar meestal naar de acute vorm als gevolg van een ontsteking. En minder naar de langzaam ontwikkelende vorm. Daar zou nu verandering in moeten komen.

Niet geheel rad, wat is dat?

Waar ook verandering in moet komen, is de aandacht voor de voeding van patiënten met een lichte vorm van kreupelheid, die mogelijk het gevolg is van hoefbevangenheid. Aan paarden met EMS is vaak aan de buitenkant niet veel te zien. Overgewicht kan, maar is niet altijd aan de orde. De insulineresistentie moet getest worden, en ook dat is niet altijd duidelijk meetbaar. Kortom, hoe weet je dat het paard lijdt aan EMS? Misschien omdat het paard van de lucht dik wordt. En omdat het paard bij veranderingen van voer of iets teveel weidegang telkens weer licht kreupel is of gevoelig gaat lopen.

Aangepast rantsoen

Door paarden een rantsoen te bieden met een laag suikergehalte én door ervoor te zorgen dat ze geen overgewicht krijgen, kan de hoefbevangenheid mogelijk onder controle komen. Daar is goed advies voor nodig. Het ruwvoer kan suikerrijk zijn. Én het aanvullende voer kan suikerrijk zijn. Wat mag je dan nog voeren? Juist door deze onzekerheid en angst komt het voor dat mensen hun paard bijna niets meer durven te voeren en paarden daadwerkelijk ondervoed raken. De stofwisseling ontregelt verder en de gezondheid van het paard gaat achteruit.

Voeding en beweging

Uiteraard is het belangrijkste om al deze ellende voor te zijn. Alhoewel het niet goed te voorspellen is of je paard EMS of PPID kan gaan krijgen,  is het wel mogelijk om je paard in een gezonde conditie te houden. Een gezond rantsoen met veel vezels en voldoende voedingsstoffen, maar ook met veel beweging. Want juist dat laatste ontbreekt nogal eens, zeker bij paarden die op stal staan en weinig uitloop hebben. Inspanning verbetert de gevoeligheid voor insuline en beschermt het paard dus deels tegen insulineresistentie.

Bonpard helpt

En wat het voeradvies betreft: de visie van Bonpard is om met wetenschappelijk kennis verantwoorde voeders te maken en zo paarden gezond te krijgen en te houden. Bonpard heeft voeders met relatief lage doseringen aan zetmeel en suikers. Daarnaast bevat het voedingsstoffen die het paard dagelijks nodig heeft en ingrediënten die de vertering verbeteren. Een passend rantsoen is de juiste combinatie van ruwvoer plus aanvullend voer. Voor een paard met overgewicht kan dat Bonpard Non-obesitas zijn, voor een paard op goed gewicht is mogelijk enkel Bonpard Forage supplement nodig en voor een paard met verteringsklachten kan Bonpard Colon de oplossing zijn.

Schroom niet om advies te vragen, aan je dierenarts of aan Bonpard. Het rantsoen zal uiteindelijk op maat moeten worden afgestemd.